Het was een warme zomermiddag en de zon wierp lange schaduwen over het erf terwijl ik de teugels van Alano losjes in mijn hand hield. Het was heerlijk om weer even alleen met hem te zijn. Mijn dochter en man waren op vakantie, en deze momenten alleen met Alano voelde als pure ontspanning. Na een lange rit over het strand, waarin de wind speels door mijn haren streek en de geur van de zee me omhulde, keerde ik terug naar de stal.
Met rustige bewegingen begon ik hem te borstelen, de warmte van zijn lijf nog voelbaar onder mijn handen. De rustgevende routine bracht mijn gedachten tot stilstand, tot ik voetstappen hoorde. Mijn ogen dwaalden opzij en ik zag hem binnenkomen. De stalknecht. Een knappe, jonge jongen met een vertrouwde glimlach. Hij was jong – negentien, wist ik uit eerdere gesprekken met mijn dochter – maar zijn houding had iets zelfverzekerds.
“Hij ziet er goed uit,” zei hij terwijl hij leunend tegen de deurpost keek hoe ik Alano borstelde. Zijn ogen gleden even over mij heen, en ik voelde mijn wangen warm worden, ondanks dat er geen reden was.
Ik glimlachte en liet mijn hand over Alano’s flank glijden. “Hij heeft het goed gedaan vandaag.”
“Dat komt vast door de berijder,” merkte hij op, met een ondeugende twinkeling in zijn ogen.
Mijn lach was zacht, bijna nerveus, terwijl ik me weer op Alano richtte. Maar ik voelde zijn blik nog steeds. Hij bleef staan, keek toe, en er hing een soort speelse spanning in de lucht. Een spanning die er niet zou moeten zijn, maar die ik niet zomaar kon negeren.
“Het is hier wel rustig zonder je dochter,” zei hij, terwijl hij dichterbij kwam en nonchalant een halster van de haak pakte.
Ik knikte en haalde een hand door mijn haar, mijn vingers licht trillend. “Ja, een beetje te rustig misschien.”
Hij grijnsde en sloeg zijn armen losjes over elkaar. “Dan is het maar goed dat je mij hebt om je gezelschap te houden.” Zijn stem was laag, met een vleugje plagerij.
Ik voelde hoe mijn hart net iets sneller sloeg, en ik glimlachte terwijl ik Alano’s manen verder uitborstelde. “Misschien.”
Zijn aanwezigheid voelde opeens heel anders dan ik gewend was, en ik wist niet zeker of ik dat erg vond.
Zijn ogen volgden me terwijl ik mijn jasje losknoopte en over de staldeur hing. “Pfoe, het is hier warmer dan ik dacht,” zei ik luchtig, terwijl ik met mijn hand langs mijn hals streek. De zomerse hitte had mijn huid licht klam gemaakt, of misschien was het iets anders wat me zo deed gloeien.
Ik draaide me om en bukte langzaam om de borstel die ik net had laten vallen op te rapen. De stof van mijn rijbroek spande strak om mijn heupen, en ik voelde hoe mijn hart een fractie sneller klopte bij het idee dat hij achter me stond. Ik wist dat hij keek. Ik kon het bijna voelen.
Toen ik weer overeind kwam en me omdraaide, ving ik zijn blik. Hij probeerde onschuldig te lijken, maar de lichte grijns om zijn lippen verraadde hem. “Gaat het?” vroeg hij, met dat jongensachtige lachje dat hem nog verleidelijker maakte.
Ik glimlachte terug, terwijl ik met de borstel over Alano’s flank streek. “Ja, ik had alleen niet verwacht dat ik zo onhandig zou zijn vandaag.” Mijn stem klonk zachter dan ik bedoelde, alsof mijn lichaam het gesprek op een ander niveau wilde brengen dan mijn hoofd.
Hij kwam een paar stappen dichterbij, leunend tegen de staldeur, zijn handen losjes in zijn zakken. “Misschien ben je gewoon een beetje afgeleid,” merkte hij op, zijn ogen kort over mijn lichaam glijdend voordat hij zijn blik weer op Alano richtte.
Ik slikte en haalde diep adem. “Afgeleid? Hoe bedoel je?” probeerde ik onschuldig, terwijl ik de borstel langzaam langs Alano’s nek liet glijden.
Zijn glimlach werd breder. “Gewoon… je lijkt niet helemaal gefocust vandaag.” Zijn stem had een plagerige ondertoon, en ik voelde hoe een ondeugende kriebel door mijn lichaam trok.
Mijn hand pauzeerde even op Alano’s vacht terwijl ik hem uitdagend aankeek.. “Kan je anders even helpen borstelen? Dan kunnen we straks nog even genieten van het lekkere weer.”
Hij aarzelde even, maar pakte toen zonder protest de borstel aan en ging naast me staan. “Natuurlijk,” zei hij, terwijl hij begon met lange, voorzichtige halen. Zijn bewegingen waren onhandig, een beetje te voorzichtig, en ik zag hoe hij probeerde te begrijpen hoe hij het moest aanpakken.
Ik stapte dichterbij, tot ik net achter hem stond, en legde mijn hand zachtjes over de zijne. “Hier,” fluisterde ik, mijn stem zachter dan bedoeld. “Niet te hard, maar ook niet te zacht.” Mijn vingers sloten zich om zijn hand en ik begeleidde de borstel met een soepele beweging over Alano’s glanzende vacht.
De lucht tussen ons leek te trillen van spanning. Hij was jong, veel jonger dan ik, maar het vuur dat in zijn blik brandde voelde allesbehalve onschuldig. En ik? Ik was nieuwsgierig. Heel nieuwsgierig.
Mijn lichaam was nu zo dichtbij dat ik de warmte van hem voelde, en zijn geur – een mengeling van stro, zweet en iets anders dat hem helemaal eigen was – drong mijn zintuigen binnen. Ik voelde hoe zijn spieren onder mijn aanraking licht aanspanden, alsof hij zich bewust was van de nabijheid tussen ons.
“Zo?” vroeg hij, zijn stem iets schor terwijl hij zijn hoofd een klein beetje draaide, genoeg om een glimp van mijn gezicht op te vangen. Zijn blik ontmoette de mijne en ik merkte hoe mijn ademhaling onbewust iets versnelde.
“Ja,” zei ik met een klein glimlachje, maar ik liet mijn hand niet meteen los. In plaats daarvan liet ik mijn vingers kort over de hare glijden, net iets te lang om onschuldig te zijn. Ik voelde hoe hij kort inademde, zijn ogen weer snel naar Alano gericht, alsof hij zichzelf moest dwingen om niet te reageren.
Mijn lippen krulden zich in een speelse glimlach terwijl ik een stapje achteruit zette, mijn handen losjes in mijn zij. “Je leert snel,” zei ik met een lichte twinkeling in mijn ogen.
Hij grijnsde, maar ik zag hoe zijn grip op de borstel iets steviger werd, alsof hij zijn gedachten ergens anders probeerde te houden. “Misschien heb ik gewoon een goede lerares,” mompelde hij, terwijl hij de borstel iets zelfverzekerder over de vacht liet glijden.
Terwijl we samen de borstel over Alano’s vacht lieten glijden, voelde ik hoe zijn linkerhand subtiel tegen mijn heup rustte. Een lichte aanraking, bijna toevallig, maar ik wist beter. Mijn ademhaling versnelde onbewust en ik draaide mijn heupen net iets, zodat hij makkelijker bij me kon.
Zijn vingers bleven even aarzelend op mijn heup liggen, alsof hij zichzelf toestemming moest geven, en toen voelde ik hoe zijn grip steviger werd. Een tinteling trok door mijn lichaam terwijl ik doorging met borstelen, alsof er niets aan de hand was. Maar diep van binnen voelde ik hoe mijn lichaam zich aanspande van de opwinding.
Ik hield mijn blik strak op Alano gericht, maar mijn aandacht lag volledig bij hem—bij de manier waarop zijn hand zich langzaam langs de ronding van mijn heup bewoog, verkennend, aftastend. “Je doet het goed,” zei ik met een schorre ondertoon in mijn stem, terwijl ik mijn grip om zijn hand iets losser liet, hem de ruimte gaf om zelf te ontdekken.
Zijn ademhaling werd hoorbaar zwaarder, en ik voelde hoe zijn lichaam dichter tegen het mijne kwam. Mijn hart bonkte in mijn borst, en ik kon de hitte tussen ons bijna voelen pulseren. Zijn vingers gleden voorzichtig langs de zijkant van mijn heup, zijn duim cirkelde zachtjes over de stof van mijn rijbroek, net genoeg om een rilling over mijn rug te laten lopen.
Ik slikte, mijn lichaam reageerde instinctief. Langzaam liet ik mijn hand naar beneden zakken, tot ik zijn pols raakte en hem nog dichter tegen me aantrok. “Misschien moet je iets steviger borstelen,” fluisterde ik, terwijl ik mijn hoofd iets draaide en mijn lippen bijna zijn oor raakten.
Zijn grip verstevigde zich meteen, en ik voelde hoe zijn andere hand nu voorzichtig tegen de zijkant van mijn buik drukte, zijn vingers net onder de rand van mijn shirt glijdend. De stal was gevuld met het geluid van de borstel over Alano’s vacht, maar het enige wat ik nog hoorde was de razende klop van mijn eigen hart.
Ik glimlachte ondeugend terwijl ik zijn gesp losmaakte, mijn vingers gleden behendig langs de knoop en rits, langzaam genoeg om hem op te laten bouwen in spanning. Terwijl ik zijn broek een stukje naar beneden liet zakken, keek ik hem uitdagend aan en fluisterde zacht: “Zo hoort het,” terwijl ik hem de borstel in de hand duwde en hem naar voren leidde.
We wisselden van plaats en ik stond nu voor Alano, mijn handen streelden rustig over zijn vacht terwijl ik voelde hoe hij achter me kwam staan. Zijn ademhaling was hoorbaar dichterbij, warm en onrustig tegen mijn nek. Ik voelde hoe zijn handen mijn heupen omsloten, eerst aftastend en onzeker, voordat hij moediger werd.
Zijn vingers gleden naar de knoop van mijn broek en ik voelde hoe hij aarzelend, bijna onhandig, de sluiting losmaakte. De rits gleed langzaam omlaag en ik kon een zachte, hongerige zucht van hem horen. Ik beet op mijn lip toen zijn hand voorzichtig naar binnen gleed, zijn vingers verkenden de huid onder mijn slipje, onzeker maar verlangend.
Mijn lichaam spande zich licht op bij de eerste aanraking, en ik duwde mijn heupen subtiel naar achteren, als een onuitgesproken uitnodiging. “Voorzichtig,” fluisterde ik plagend, terwijl ik hem een korte blik over mijn schouder gunde. Zijn hand verkende me verder, tastend en zoekend naar de plek die hij wilde vinden.
Zijn ademhaling werd zwaarder, en ik voelde hoe zijn lichaam dichter tegen het mijne kwam, zijn heupen net iets steviger tegen me aangedrukt. Mijn handen klemden zich om de borstel terwijl mijn hart bonkte van verlangen en spanning. Ik genoot van zijn onervarenheid, het gevoel van controle dat ik had over de situatie.
Ik voelde mijn ademhaling versnellen terwijl zijn vingers steeds verder verkenden, zijn aanraking ongeduldig en hunkerend. Een golf van opwinding trok door mijn lichaam, mijn benen voelden zacht en mijn controle gleed langzaam weg. Ik kon het niet meer tegenhouden. Met een fluistering die ergens tussen een kreun en een zucht lag, leunde ik voorover tegen de ruwe houten wand van de box. Mijn handen vonden steun op het hout terwijl mijn rug zich naar hem boog, een duidelijke uitnodiging die hij niet kon negeren.
Zijn handen gleden over mijn heupen, stevig en bezitterig. Ik voelde hoe hij zich dichter tegen me aandrukte, de warmte van zijn lichaam voelde als een gloeiende lijn tegen mijn huid. Met een zachte kreun liet hij zijn broek verder zakken en ik voelde hoe hij zich tegen me aan plaatste, zijn lengte hard en verlangend tegen me gedrukt.
Een korte aarzeling—zijn ademhaling zwaar in mijn oor—en toen voelde ik hoe hij langzaam, maar vastberaden, in mij gleed. Mijn lippen openden zich in een stille kreun terwijl mijn lichaam zich naar hem opende, mijn vingers klemden zich steviger om de rand van de wand. Zijn heupen bewogen voorzichtig, eerst aftastend, alsof hij wilde voelen hoe ver hij kon gaan.
“Voel je hoe lekker je bent?” fluisterde hij schor in mijn oor, terwijl hij dieper in me verdween, zijn grip op mijn heupen verstevigend. Een rilling trok door me heen en ik kon alleen maar een zachte, bijna smekende zucht laten ontsnappen.
Hij vond al snel zijn ritme, langzaam en diep, en ik voelde hoe mijn hele lichaam reageerde op zijn bewegingen. Mijn voorhoofd rustte tegen het hout terwijl ik me overgaf aan het moment, mijn lichaam hunkerend naar meer. Zijn handen verkenden mijn huid, gleden onder mijn shirt, streelden mijn buik en borst terwijl hij me steeds dieper nam.
De stilte van de stal werd enkel gevuld met onze ademhaling en het zachte ritme van ons samenspel. Ergens hoorde ik Alano zachtjes schrapen met zijn hoef, een herinnering aan de wereld buiten dit moment. Maar ik kon me er niet op concentreren—alles wat ik voelde, was hem.
Mijn vingers vonden hun weg naar mijn clitoris, een speelse aanraking die meteen een golf van genot door me heen stuurde. Terwijl hij achter me stond, voelde ik hoe hij zijn ritme versnelde, zijn heupen krachtiger tegen me aandrukten, diep en vol. Mijn ademhaling werd zwaar en onregelmatig, en mijn vingers cirkelden sneller, steeds nauwkeuriger het brandpunt van mijn verlangen rakend.
Zijn handen klemden zich steviger om mijn heupen, zijn ademhaling schor en vol spanning. Elke stoot duwde me verder tegen de ruwe houten wand, en ik voelde hoe hij zich steeds dieper in mij begroef, zijn lichaam warm en onstuimig tegen het mijne. Mijn benen trilden, de spanning in mijn onderbuik bouwde zich op tot een intens, bijna ondraaglijk punt.
Zijn kreunen werden luider, zijn bewegingen onregelmatiger, en ik wist dat hij dichtbij was. De spanning in zijn lichaam, de manier waarop hij zich vastklampte, de hapering in zijn adem—het allemaal kondigde zijn climax aan. Met een rauwe zucht drukte hij zich diep in me en ik voelde de warme golf van zijn hoogtepunt me vullen. Het idee dat hij zichzelf zo volledig aan mij overgaf, dat ik hem zover had gebracht, duwde me over de rand.
Mijn vingers bewogen sneller, preciezer, en terwijl ik voelde hoe zijn zaad zich in mij verspreidde, brak de spanning in mijn onderbuik open in een krachtige climax. Mijn hele lichaam spande zich aan, mijn rug boog zich in een perfecte lijn terwijl een langgerekte kreun mijn lippen verliet. Mijn spieren trokken zich om hem samen, mijn heupen trilden tegen hem aan terwijl de golven van genot me overspoelden.
Hij bleef nog even stil tegen me aangedrukt staan, onze ademhalingen synchroon, onze lichamen nog nagenietend van de intense ontlading. Zijn handen streken zacht over mijn huid, een tedere nasleep van wat net zo wild en ongecontroleerd was geweest. Ik glimlachte, nog trillend van de nasleep, en draaide mijn hoofd half naar hem toe.
We bleven nog even zo staan, onze ademhaling langzaam weer onder controle komend, terwijl de geur van hooi en leer zich met onze hitte vermengde. Zijn handen gleden loom over mijn heupen, alsof hij me nog niet helemaal wilde loslaten.
“Ik denk dat ik vaker moet helpen met borstelen,” mompelde hij met een scheve grijns, terwijl hij zijn broek weer dichtknoopte.
Ik liet een speelse glimlach over mijn lippen glijden en keek hem over mijn schouder aan. “Misschien,” zei ik zacht. “En wie weet… nemen we Alano de volgende keer wel mee voor een lange buitenrit.”
Zijn ogen glommen even, alsof hij precies begreep wat ik bedoelde. “Dat lijkt me een uitstekend idee,” fluisterde hij, terwijl hij zijn hand nog even over mijn rug liet glijden voordat hij zich langzaam terugtrok.
Met een kloppend hart keek ik hem na terwijl hij de stal verliet. Alano brieste zacht en ik aaide hem kalm over zijn hals.
Ja, een buitenrit… dat klonk als een geweldig idee.
