De Veluwe was betoverend tijdens de feestdagen. Het huisje dat mijn ouders met vrienden huurden, bood een warme toevlucht in het met sneeuw bedekte landschap. Die ochtend was iedereen weg: sommigen aan het winkelen, anderen wandelden met de kinderen. Het huis was stil, perfect om even te ontsnappen.
Ik genoot van een lange, warme douche. De geur van lavendelzeep vulde de badkamer, en de hete stralen ontspanden mijn lichaam. Net toen ik de kraan wilde uitzetten, ging de deur zachtjes open. “Hallo?” riep ik verrast.
Daar stond Daan, een jongvolwassen kerel van begin twintig, de zoon van een van mijn vaders vrienden. Zijn wangen kleurden rood toen hij me zag. ‘Sorry, ik dacht dat iedereen weg was,’ stamelde hij, terwijl hij zich wilde omdraaien om weg te gaan.
‘Het is oké,’ zei ik kalm, voordat ik het wist. De woorden waren eruit, en ik schrok er zelf van. Mijn hart bonsde terwijl ik zijn blik voelde, de warmte van de douche leek zich in de lucht te mengen. ‘Kun je me een handdoek aangeven?’ vroeg ik, terwijl ik mijn hoofd om de hoek van het douchegordijn stak.
Hij aarzelde, maar liep toen naar de wasbak en pakte een handdoek. Toen hij deze naar me uitstak, bleef ik even stil staan, mijn blik gevangen door de spanning die in zijn ogen speelde. Terwijl ik de handdoek aannam, gleed mijn hand kort over de zijne. Zijn ademhaling versnelde lichtjes, en ik voelde een ondeugende glimlach opkomen.
‘Weet je dat dit fout is?’ fluisterde hij, zijn blik kort ontwijkend.
‘Of juist spannend,’ daagde ik hem uit. Mijn woorden leken hem uit balans te brengen, maar ik zag de nieuwsgierigheid in zijn ogen. Ik trok het douchegordijn een klein stukje open, genoeg om zijn reactie te peilen. Zijn blik gleed over mijn schouders en hals voordat hij snel wegkeek, alsof hij keek naar iets wat niet mocht.
Hij stak de handdoek naar me uit, maar in plaats van hem aan te nemen, glimlachte ik zachtjes. ‘Daan,’ zei ik, mijn stem bijna fluisterend, ‘zou je me willen helpen afdrogen? Het is lastig in mijn eentje.’
Hij verstijfde, zijn hand bleef halverwege hangen. “Ik… weet niet of dat zo’n goed idee is,” stamelde hij, maar zijn blik bleef even hangen bij de druppels die over mijn huid gleden.
“Kom op,” daagde ik hem uit, terwijl ik de handdoek langzaam van hem aannam en zijn hand lichtjes aanraakte. “Ik vertrouw je. Je kunt toch wel een beetje helpen zonder je te laten afleiden, of niet?” Mijn speelse toon maakte duidelijk dat ik wist wat er in zijn hoofd omging.
Zijn ogen zochten de mijne, onzeker maar ook nieuwsgierig. “Oké,” zei hij uiteindelijk, zijn stem laag, bijna schor. Hij stapte dichterbij en pakte de handdoek terug uit mijn handen. Zijn vingers raakten even de mijne, en de vonk die door mijn lichaam schoot was onmiskenbaar.
Voorzichtig begon hij met mijn schouders, de handdoek stevig maar zacht langs mijn huid bewegend. Zijn aanraking was aarzelend, alsof hij bang was om te ver gaan. Toen hij naar mijn armen ging, zag ik hoe zijn blik steeds weer afdwaalde, naar de ronding van mijn borsten, naar de druppels die over mijn buik gleden. Zijn ademhaling werd zwaarder, en ik voelde hoe zijn handen iets langer bleven hangen dan strikt noodzakelijk was.
“Je doet het goed,” zei ik zacht, terwijl ik mijn hoofd iets kantelde en zijn blik probeerde te vangen. “Maar je kunt best wat verder gaan.”
Hij slikte hoorbaar, zijn ogen ontmoetten de mijne. “Verder?” vroeg hij, zijn stem trilde licht.
Ik liet mijn vingers zachtjes langs zijn arm glijden. “Droog me helemaal af, Daan. Je weet wat ik bedoel.” Mijn stem was nu nauwelijks hoorbaar, maar geladen met spanning.
Hij liet de handdoek naar beneden glijden, over mijn buik, langs mijn heupen. Zijn aanraking werd minder aarzelend terwijl hij de handdoek langs mijn dijen liet gaan. Toen hij uiteindelijk naar mijn binnenkant gleed, voelde ik hoe mijn ademhaling stokte. Zijn handen waren warm, en de handdoek was nu bijna vergeten.
Ik pakte zijn pols vast en leidde zijn hand iets verder omhoog. “Daar mag je ook niet vergeten,” fluisterde ik, terwijl ik hem uitdaagde om door te gaan. Zijn vingers voelden zacht maar doelgericht toen ze de contouren van mijn lichaam volgden. Ik kreunde zachtjes, mijn hoofd lichtjes naar achteren gekanteld terwijl zijn aanraking intenser werd.
“Je bent zo… zacht,” fluisterde hij, zijn stem rauw van opwinding. Zijn vingers bewogen zich verder, doelgerichter, en ik voelde hoe mijn lichaam zich onbewust naar hem boog.
Zijn hand bleef hangen, net onder mijn heup, alsof hij wachtte op een teken van mij. In plaats van iets te zeggen, draaide ik mijn heup subtiel naar zijn hand, een stille uitnodiging voor meer. Mijn ogen bleven op de zijne gericht, wachtend op zijn reactie. Zijn ademhaling werd zwaarder, en ik voelde hoe de spanning tussen ons groeide.
Zijn vingers vonden voorzichtig hun weg naar mijn binnenkant, zachtjes verkennend. Mijn hele lichaam reageerde instinctief op zijn aanraking, en ik kreunde zacht terwijl ik mezelf tegen zijn hand drukte. Hij aarzelde niet langer, alsof hij mijn onuitgesproken toestemming eindelijk begreep.
Ik pakte zijn vrije hand en plaatste deze op mijn borst. “Ik wil je voelen,” fluisterde ik, mijn stem schor van verlangen. Hij aarzelde niet meer. Zijn vingers gleden over mijn tepels, zijn duim cirkelde eromheen terwijl ik mijn lichaam verder naar hem toe boog. Zijn aanraking was nu vastberaden, alsof hij eindelijk zijn onzekerheid losliet.
Mijn handen gleden naar de rand van zijn trui, en zonder te vragen trok ik het over zijn hoofd. Zijn gespierde borst glansde in het warme licht van de badkamer. Ik liet mijn vingers over zijn huid glijden, genietend van de manier waarop zijn spieren onder mijn aanraking spanden. “Je bent prachtig,” zei ik, mijn stem een fluistering.
Zijn blik was donker van verlangen, maar hij hield zich in, wachtend op mijn volgende stap. Ik legde mijn handen op zijn broek en maakte deze langzaam los. De spanning in de ruimte was bijna tastbaar toen ik zijn broek naar beneden liet zakken. Hij stond voor me, kwetsbaar maar vol vertrouwen, zijn opwinding onmiskenbaar.
Ik liet mijn lippen over zijn borst glijden, zachtjes kussend terwijl ik verder naar beneden ging. Mijn handen vonden hun weg naar zijn heupen, en ik liet mijn vingers over zijn huid dansen. Zijn lichaam trilde onder mijn aanraking, en ik voelde hoe hij naar me verlangde.
“Blijf staan,” beval ik zachtjes terwijl ik voor hem neerknielde. Mijn ogen ontmoetten de zijne terwijl ik mijn hand langzaam naar zijn erectie bracht. Mijn vingers gleden voorzichtig langs de lengte, mijn aanraking licht en plagend. Zijn adem stokte, en ik glimlachte ondeugend voordat ik mijn lippen zachtjes tegen hem liet rusten.
Met mijn tong verkende ik hem voorzichtig, proefde ik zijn warmte terwijl mijn hand zijn basis stevig vasthield. Zijn zachte kreunen vulden de ruimte, en ik genoot van de controle die ik over hem had.
“Je maakt me gek,” fluisterde hij uiteindelijk, zijn stem gebroken door verlangen. Ik keek op, mijn blik speels, en stond langzaam op. Mijn lichaam drukte zich tegen het zijne terwijl ik hem achteruit duwde, tegen de koude muur van de badkamer. Mijn hand gleed tussen ons in, leidde hem naar binnen, en ik voelde hoe hij zich volledig aan mij overgaf.
Hij kreunde diep toen hij zich langzaam in me liet glijden, mijn lichaam opende zich vol verlangen voor hem. Zijn handen vonden mijn heupen, stevig maar teder, terwijl hij mijn ritme volgde. Ik bepaalde de snelheid, de intensiteit, en hij liet me volledig mijn gang gaan. Mijn rug boog zich in pure overgave, mijn ademhaling versnelde met elke beweging, mijn huid gloeide onder zijn aanraking.
Zijn lippen dwaalden naar mijn hals, zacht en bezitterig, zijn ademhaling warm en onregelmatig tegen mijn huid. Elke streling van zijn mond leek me verder op te drijven, mijn lichaam hunkerend naar meer. Hij fluisterde mijn naam, zijn stem rauw van passie en verlangen, terwijl zijn bewegingen dieper werden, zijn ritme perfect afgestemd op mijn lichaam.
Met elke stoot voelde ik hem dieper, zijn handen die mijn heupen steviger vasthielden, zijn vingers die af en toe langs mijn huid gleden, net genoeg om me op scherp te zetten. Mijn ademhaling stokte telkens als hij me raakte op precies de juiste plek, een warme gloed verspreidde zich door mijn buik en trok langzaam naar beneden. Mijn benen sloten zich steviger om hem heen, mijn vingertoppen drukten zich in zijn rug, hongerig naar meer.
Zijn vingers gleden tussen ons in, en toen ik de eerste, zachte aanraking van zijn duim voelde, ontsnapte er een zachte zucht aan mijn lippen. Hij cirkelde voorzichtig, plagend, zijn aanraking speels en tergend traag. Mijn lichaam reageerde instinctief, mijn heupen kantelden tegen hem aan, zoekend naar die perfecte wrijving. De druk groeide langzaam, als een opbouwende golf die onvermijdelijk dichterbij kwam. Mijn huid tintelde, mijn ademhaling werd zwaar en onregelmatig, en ik voelde hoe de spanning zich opbouwde in mijn onderbuik, diep en pulserend.
“Voel je hoe graag je dit wilt?” fluisterde hij, zijn stem laag en gevuld met een uitdagend verlangen. Ik kon alleen maar knikken, mijn lippen gespreid in een zachte kreun terwijl zijn bewegingen precies waren, doelgericht en toch zo verleidelijk traag.
Mijn nagels boorden zich dieper in zijn huid terwijl ik voelde hoe de spanning zich tot een ondraaglijke intensiteit opbouwde. Mijn rug kromde zich, mijn benen trilden terwijl zijn ritme versnelde en zijn vingers me vakkundig over het randje duwden. Mijn climax raasde door mijn lichaam als een allesomvattende golf die me volledig overnam. Een luide, trillende kreun ontsnapte mijn lippen terwijl ik me aan hem vastklampte, verloren in het moment.
Zijn grip verstevigde toen hij me volgde, zijn diepe, rauwe kreun dicht tegen mijn oor, zijn lichaam dat zich aan het mijne vastklemde terwijl hij zich volledig overgaf.
De realiteit begon zich weer aan te dienen. Het was onmogelijk te negeren dat we ons op onbekend terrein hadden begeven, en dat dit moment misschien meer complicaties met zich mee zou brengen dan ik kon overzien. Toen we de badkamer verlieten, voelde ik een vreemde mix van voldoening en nervositeit. Ik kleedde me snel aan en wierp een blik op de klok. De rest van het gezelschap zou elk moment terug kunnen komen. Daan stond in de deuropening, zijn handen in zijn zakken, en keek me aan met een mengeling van onzekerheid en speelsheid.
“Wat nu?” vroeg hij uiteindelijk, zijn stem rustig, maar met een ondertoon van nieuwsgierigheid. Ik haalde mijn schouders op, mijn blik ontwijkend. “Wat jij wilt,” zei ik, terwijl ik mijn hand door mijn nog vochtige haar haalde. “Maar dit blijft tussen ons, oké? Voor nu.”
Hij knikte, zijn gezicht was een masker van begrip, maar ik zag hoe hij iets wilde zeggen en het inslikte. In plaats daarvan stapte hij op me af, pakte mijn hand en kneep er zachtjes in. “Wat het ook is, je weet waar je me kunt vinden.” Ik glimlachte en liep langs hem naar de keuken, waar ik een glas water inschonk om mijn gedachten te ordenen. Net op dat moment hoorde ik de voordeur opengaan. Gelach en stemmen vulden het huis terwijl de rest van de groep terugkeerde van hun uitstapjes. Mijn hart sloeg een slag over, maar ik bleef kalm en liep met mijn glas water naar de woonkamer, alsof er niets was gebeurd. Daan volgde een paar tellen later, ontspannen en met een glimlach die niemand iets deed vermoeden. Onze blikken kruisten elkaar kort, een stille belofte in zijn ogen. Dit was misschien het einde van deze dag, maar ik voelde dat het slechts het begin was van iets wat nog verder zou gaan. Wat dat was, wist ik niet, maar de gedachte eraan liet mijn hart sneller kloppen.”
