Het was een klein zaaltje, intiem en sfeervol, met niet meer dan twintig mensen die aandachtig naar de spreker luisterden. Ik zat naast Jaap, een forse, knappe man met een imposante uitstraling. Hij was de eigenaar van een groot bouwbedrijf, en zijn aanwezigheid vulde de ruimte moeiteloos.
Al de hele avond maakte hij van die typische dubbelzinnige opmerkingen die je van een echte bouwvakker kon verwachten. Ik had ze normaal gesproken met een glimlach en een schouderophalen weggewuifd, maar vanavond zat ik er anders in. Terwijl ik zijn brede schouders en sterke handen observeerde, dwaalden mijn gedachten af. Zou alles aan zijn lichaam zo fors zijn?
De gedachte bracht een lichte tinteling door mijn lijf. Ik betrapte mezelf erop dat ik hem langer aankeek dan normaal, mijn blik onbewust afglijdend langs de lijnen van zijn overhemd, dat net iets te strak om zijn borstkas zat. Hij merkte mijn blik en grijnsde op die zelfverzekerde manier, alsof hij precies wist wat er in mijn hoofd omging.
“Lekker warm hier, hè?” zei hij zachtjes, zijn stem laag en ruw. Zijn knie raakte die van mij en bleef net iets te lang hangen. Mijn adem stokte een fractie van een seconde.
Ik glimlachte en nam een slok van mijn wijn, in een poging mijn gedachten te hergroeperen. Maar de speelse spanning tussen ons hing als een onzichtbare draad in de lucht, subtiel maar onmiskenbaar.
Toen de presentatie ten einde liep en iedereen opstond om nog even na te praten, bleef Jaap naast me staan. Zijn blik gleed langzaam over me heen, zijn mondhoeken licht opgetrokken in een ondeugende glimlach. “Sorry als ik vanavond iets te ver ben gegaan met mijn opmerkingen,” zei hij met een zachte knipoog.
Hij legde zijn forse handen op mijn knieën en boog zich iets naar me toe. “Ik bedoel het niet verkeerd, maar soms… kan ik het niet laten.” Zijn stem klonk laag en doordringend, en ik voelde de warmte van zijn aanraking door de stof van mijn broek heen.
Ik glimlachte, voelde mijn hart sneller kloppen. “Geen probleem,” zei ik, mijn stem zachter dan bedoeld. “Soms is het juist wel… verfrissend.” Terwijl ik mijn hand op zijn been legde.
Ik glimlachte speels en keek hem uitdagend aan terwijl ik opstond en langzaam naar hem toe liep. “Je maakt al die grappen waarschijnlijk omdat je aandacht tekortkomt, hè?” plaagde ik, terwijl ik mijn handen achteloos op zijn stevige dijen liet rusten. Mijn vingers gleden zachtjes over de stof van zijn broek, net lang genoeg om de spanning in de lucht te laten hangen.
Jaap trok zijn wenkbrauwen op en leunde iets achterover, zijn handen losjes op de tafel achter hem geplaatst. Zijn mondhoeken krulden zich in een brede grijns, alsof hij de uitdaging maar al te graag aannam. “Aandacht tekort? Ik? Nooit,” bromde hij, terwijl zijn ogen me nauwlettend volgden. “Maar ik klaag niet als iemand besluit me wat extra te geven.”
Ik liet mijn vingers net iets steviger op zijn benen drukken en boog me een beetje naar hem toe, mijn gezicht vlakbij zijn oor. “Misschien zou je eens moeten leren hoe je normaal een gesprek voert, zonder die dubbele bodems,” fluisterde ik terwijl mijn lippen zijn oor zachtjes raakten.
Hij grijnsde breed, zijn blik gleed langzaam van mijn gezicht naar mijn handen die zich nog steeds op zijn benen bevonden. “En misschien,” zei hij zachtjes, terwijl hij zijn hand op de mijne legde, “wil jij stiekem wel dat ik die dubbele bodems blijf gebruiken.”
Ik hapte naar adem, voelde hoe de warmte tussen ons groeide en liet mijn duimen plagend langs zijn dijen glijden. “Misschien,” antwoordde ik met een glimlach die hem nog meer uitdaagde.
Zijn ademhaling versnelde onmerkbaar, en ik voelde de spanning in zijn spieren toen hij zich iets naar me toe boog. “Weet je, je bent verrassender dan ik dacht,” mompelde hij met die lage, hese stem die me diep vanbinnen raakte. “En ik hou wel van verrassingen.”
Ik lachte zacht en keek hem ondeugend aan. “Dan is dit je geluksdag, Jaap.”
Zijn forse handen gleden moeiteloos van mijn knieën naar mijn heupen, en even leek hij te aarzelen, alsof hij wachtte op een teken van mijn kant. Ik hield mijn adem in terwijl hij me onderzoekend aankeek, zijn ogen donker en vol verwachting. De spanning hing als een elektrische lading tussen ons in.
Mijn jurkje was dun, te dun eigenlijk, en ik voelde de warmte van zijn handen branden door de stof heen. Zijn vingers bewogen langzaam, cirkelend over de ronding van mijn billen, alsof hij me al die tijd al had willen aanraken. Mijn ademhaling versnelde en ik beet zachtjes op mijn lip terwijl ik me nog iets dichter naar hem toe bewoog.
“Zo’n dun jurkje,” mompelde hij, zijn stem een mix van bewondering en speelsheid, “alsof je het me expres moeilijk maakt.”
Ik glimlachte, mijn vingers gleden over zijn borst terwijl ik zacht antwoordde: “Misschien wel.” Mijn hart bonkte in mijn borstkas toen hij me steviger tegen zich aantrok, zijn grip vastberaden en verlangend.
Ik gaf hem een sensuele kus op zijn lippen, zacht maar vol belofte. Mijn handen gleden langzaam over zijn brede borst, de stof van zijn overhemd voelde warm onder mijn vingertoppen. Zijn hart bonkte stevig onder mijn aanraking, en ik voelde hoe zijn ademhaling iets versnelde terwijl ik dichter bij hem kwam staan.
Hij liet een lage, tevreden grom horen terwijl zijn handen stevig op mijn heupen rustten en me nog dichter tegen zich aan trok. Mijn lichaam drukte tegen het zijne, en de spanning tussen ons werd bijna ondraaglijk. Mijn lippen dwaalden kort langs zijn kaaklijn, en ik voelde hoe hij zijn hoofd iets kantelde, mijn kus uitnodigend.
“Je speelt met vuur,” mompelde hij tegen mijn huid, zijn stem rauw en vol verlangen.
Ik glimlachte uitdagend en keek hem met twinkelende ogen aan. “Misschien hou ik daar wel van,” fluisterde ik terug, terwijl ik mijn handen langzaam naar beneden liet glijden, langs zijn gespierde torso, mijn vingers even spelend langs de rand van zijn riem.
Zijn grip verstevigde, zijn duimen cirkelden plagend over mijn onderrug. “Dan moeten we daar misschien iets aan doen,” zei hij met een brede grijns, zijn blik brandend met pure begeerte.
Ik voelde een warme rilling over mijn rug trekken terwijl mijn lichaam op zijn aanraking reageerde. Ik liet mijn lippen nog een keer langs de zijne glijden, net niet kussend, voordat ik me iets terugtrok, mijn ogen uitdagend in de zijne vergrendeld.
Ik glimlachte speels en liet mijn handen langzaam verder naar beneden glijden, mijn vingertoppen verkenden de stevige contouren van zijn buikspieren, tot ik de rand van zijn riem bereikte. Mijn vingers speelden even met de gesp, net lang genoeg om hem te laten voelen dat ik niet van plan was om zomaar te stoppen.
Zijn ademhaling versnelde merkbaar, en ik zag hoe zijn kaak zich aanspande terwijl hij me met donkere, hongerige ogen aankeek. “Jij weet precies wat je doet, hè?” mompelde hij, zijn stem laag en beladen met verlangen.
Ik keek hem uitdagend aan en gleed verder omlaag, mijn vingers teder maar doelgericht. Ik voelde de hitte door de stof heen, het bewijs van zijn opwinding, en mijn glimlach werd breder. “Misschien,” fluisterde ik terwijl ik zachtjes over de stof streek, plagend en onderzoekend.
Zijn grip op mijn heupen werd steviger, zijn duimen kneedden mijn huid door de dunne stof van mijn jurkje heen. “Je maakt me gek,” hijgde hij zachtjes in mijn oor, terwijl ik met mijn lippen over zijn kaaklijn dwaalde en een zachte kus in zijn nek drukte.
Ik genoot van de spanning die zich tussen ons had opgebouwd, hoe zijn lichaam reageerde op elke aanraking, hoe hij zich inhield terwijl hij duidelijk meer wilde. “Dat is precies de bedoeling,” fluisterde ik uitdagend, terwijl mijn vingers nog iets dieper gleden, op zoek naar meer.
Mijn handen voelden hoe het hem niet ongemoeid liet; de warmte onder mijn vingertoppen, het gespannen ritme van zijn ademhaling. Zijn lichaam reageerde instinctief, zijn spieren spanden zich aan onder mijn aanraking terwijl hij zich steeds meer aan mij overgaf. Hij probeerde nog iets te zeggen, een losse opmerking zoals hij eerder vanavond had gedaan, maar zijn stem stokte halverwege.
Een speelse glimlach gleed over mijn lippen terwijl ik mijn vingers over de rand van zijn riem liet glijden. Zonder aarzeling gleed mijn hand verder omlaag, mijn vingers verkenden zijn lengte door de stof van zijn spijkerbroek. Ik voelde hoe hij zich daar verhulde, eerst zacht, maar met elke beweging groeide de spanning onder mijn hand. Mijn vingers streelden hem steviger, langzaam maar doelgericht, en ik voelde hoe hij onder mijn aanraking steeds harder werd.
Zijn ademhaling versnelde, zijn borstkas rees en viel zwaar. Een lage kreun ontsnapte zijn lippen en zijn vingers grepen mijn heupen steviger vast, alsof hij zichzelf eraan wilde herinneren dat hij nog steeds de controle had. Maar de manier waarop zijn heupen zich lichtjes naar mijn aanraking bewogen, verried hem. “Verdomme,” mompelde hij hees, zijn hoofd iets achterover zakkend tegen de tafel.
Ik leunde dichter naar hem toe, mijn lippen rakelings langs zijn oor. “Laat het over je heen komen,” fluisterde ik zacht, terwijl ik met mijn hand harder over zijn groeiende lengte wreef. Zijn spijkerbroek bood weinig weerstand, en ik voelde hoe hij onder mijn aanraking groter en dikker werd. Zijn ogen werden donkerder, hongeriger, zijn lippen lichtjes geopend alsof hij iets wilde zeggen, maar ik gunde hem de kans niet.
Mijn vingertoppen cirkelden plagend langs zijn rits, net niet ver genoeg om hem te bevrijden, terwijl ik zachtjes in zijn oor fluisterde. “Je houdt hiervan, hè?” Mijn stem klonk laag en uitdagend.
Zijn handen gleden van mijn heupen naar mijn billen en knepen me stevig vast. “Jij speelt een gevaarlijk spel,” mompelde hij schor, maar ik voelde hoe zijn lichaam zich meer naar me toe drukte, zoekend naar meer.
Ik lachte zacht, mijn lippen zacht tegen zijn nek. “En jij verliest,” fluisterde ik, terwijl mijn vingers eindelijk de knoop van zijn broek losmaakten en ik voelde hoe hij zich nog verder tegen me aan drukte, hunkerend naar mijn aanraking.
Ik glimlachte uitdagend terwijl ik mijn lippen op de zijne drukte, zacht maar vol honger. Mijn handen gleden naar beneden, vingertoppen die de gesp van zijn riem losmaakten met een vaardige beweging. De spanning in de lucht was bijna tastbaar terwijl ik zijn broek langzaam open ritste, mijn vingers zachtjes langs de rand van zijn boxer glijdend. Ik voelde hoe zijn opwinding pulsde onder de stof, stevig en hunkerend naar meer.
Met een speelse duw duwde ik hem achterover tegen de tafel, zijn forse lijf leunde er zwaar tegenaan terwijl ik hem uitdagend aankeek. “Wat een ding…” fluisterde ik met een glimlach, terwijl mijn vingers de rand van zijn broek verder naar beneden trokken en zijn lengte bevrijdden. Mijn adem stokte even bij de aanblik — hij was echt overal fors, net zoals ik had vermoed.
Ik liet mijn vingers er plagend over glijden, streelde hem langzaam en genoot van de manier waarop hij reageerde. Zijn ademhaling werd zwaarder, zijn spieren spanden zich aan onder mijn aanraking. “Jezus…” kreunde hij, zijn hoofd lichtjes achterover vallend terwijl ik mijn lippen zachtjes langs de warme huid van zijn lengte liet strijken.
Langzaam liet ik mezelf naar beneden zakken, mijn ogen nog steeds op hem gericht terwijl ik de tip van mijn tong langs de gevoeligste plek liet glijden. Zijn hand vond zijn weg naar mijn haar, een lichte druk, alsof hij zichzelf wilde beheersen maar tegelijkertijd hunkerde naar meer. Ik sloot mijn lippen om hem heen, nam hem diep in mijn mond en hoorde hoe een diepe kreun uit zijn borst ontsnapte.
Mijn tong cirkelde om hem heen, terwijl ik het tempo langzaam opbouwde, mijn handen stevig rond zijn heupen terwijl ik hem volledig in me nam. Zijn vingers klemden zich steviger in mijn haar, en ik voelde hoe hij zich probeerde in te houden, maar ik wist dat hij zich steeds verder aan mij overgaf. Mijn mond bewoog gretig, ritmisch, en de spanning tussen ons groeide met elke seconde.
“Fuck…” fluisterde hij, zijn stem schor en rauw van verlangen. Ik voelde hoe hij zich naar voren boog, zijn ogen brandend van honger, en ik genoot van de controle die ik over hem had. Mijn hand gleed over zijn dij terwijl ik mijn bewegingen versnelde, hem verder de afgrond in duwend met elke teug, elke streling van mijn tong.
Ik trok me even terug, mijn tong langzaam over hem glijdend terwijl ik hem uitdagend aankeek. “Smaakt goed,” fluisterde ik met een ondeugende glimlach, waarna ik hem opnieuw tussen mijn lippen nam, dieper, intensiever, tot ik voelde hoe hij zich volledig aan mij overgaf.
k trok hem naar me toe, voelde de spanning in zijn spieren en de honger in zijn blik. Zonder aarzeling draaide ik me om en plaatste mijn handen stevig tegen de tafel, mijn rug licht gekromd terwijl ik mijn heupen uitnodigend naar achteren duwde. “Toe dan, laat me voelen hoe fors je echt bent,” fluisterde ik over mijn schouder, mijn stem een mengeling van verlangen en uitdaging.
Ik hoorde zijn ademhaling versnellen, voelde hoe hij achter me kwam staan, zijn warme, grote handen gleden langs mijn heupen, stevig en bezitterig. Hij trok mijn jurkje omhoog, zijn vingers gleden langs de randen van mijn slipje voordat hij het naar beneden duwde, langzaam, tergend. Mijn hart bonsde in mijn borst terwijl ik voelde hoe hij zijn lengte tegen me aandrukte, hard en hunkerend.
Zijn hand gleed tussen mijn benen, testend, plagend, en ik kreunde zacht toen hij voelde hoe nat ik voor hem was. “Zo lekker,” mompelde hij tegen mijn nek, terwijl hij zichzelf langzaam tegen mijn opening duwde. Ik hapte naar adem toen hij met een diepe, langzame stoot in me gleed. Mijn vingers klemden zich steviger om de rand van de tafel, mijn lichaam paste zich perfect aan hem aan – hij was fors, gevuld met pure kracht, en ik voelde elk centimeter in me.
Hij bleef even roerloos staan, zijn handen stevig op mijn heupen terwijl hij me volledig vulde. “Jezus, wat ben je strak,” hijgde hij, zijn stem rauw van verlangen. Ik duwde mijn heupen zachtjes naar achteren, moedigde hem aan om verder te gaan, dieper, harder.
Zijn grip verstevigde en met een krachtige beweging begon hij zich in een langzaam, diep ritme te bewegen. Elke stoot liet me huiveren, mijn nagels krasten over het gladde tafelblad terwijl hij steeds intenser in me bewoog. “Is dit wat je wilde?” fluisterde hij hees, zijn hand glijdend over mijn rug naar mijn borsten, stevig kneedend terwijl hij dieper in me gleed.
Ik kon alleen maar kreunen in antwoord, mijn lichaam reageerde instinctief op zijn ruwe kracht. Zijn stoten waren diep en traag, alsof hij me volledig wilde voelen, me wilde bezitten op een manier die me de adem benam. Hij trok zich bijna volledig terug, liet me hem missen, voordat hij zich weer langzaam maar meedogenloos in me liet glijden. De spanning bouwde zich op, laag voor laag, en elke beweging dreef me verder naar dat heerlijke randje.
Zijn handen gleden over mijn rug, vonden mijn borsten en knepen zachtjes, duim en wijsvinger die mijn tepels tussen zich namen en me tot een zacht gekreun brachten. Zijn warme adem blies tegen mijn nek, gevolgd door een hongerige kus op mijn huid, die mijn ruggengraat deed tintelen. “Zo strak,” mompelde hij schor, zijn stem vol rauw verlangen.
Mijn nagels krasten over de rand van de tafel terwijl ik mijn heupen naar hem toe duwde, hunkerend naar meer. Hij merkte mijn ongeduld op en beantwoordde mijn smeekbede met diepere, langzamere stoten, alsof hij me wilde plagen, me wilde laten smeken. “Voel je dat?” fluisterde hij, terwijl hij een hand naar voren bracht en zijn vingers langs mijn klit liet glijden, zachtjes cirkelend, plagend.
Ik hapte naar adem, mijn benen trilden onder me terwijl het genot zich als een golf door mijn lichaam verspreidde. Zijn duim voerde de druk op, trok kleine cirkels rond mijn gevoelige plek terwijl zijn andere hand stevig op mijn heup rustte, me precies in positie houdend. De warmte van zijn aanraking, de spanning die zich in mijn onderbuik opbouwde, het maakte me gek.
“Ik wil dat je voor me komt,” fluisterde hij hees, zijn stem doordrenkt van verlangen en dominantie. Zijn woorden duwden me nog verder, lieten me de controle verliezen terwijl mijn lichaam hem volledig absorbeerde, zijn naam ontsnapte van mijn lippen.
Mijn ademhaling werd oppervlakkiger, mijn hele lijf tintelde van het opkomende genot. Ik voelde hoe mijn spieren zich begonnen samen te trekken, het gevoel groeide en groeide, een intens brandend vuur dat me op de rand van extase bracht. Mijn knokkels werden wit terwijl ik mezelf overeind hield, mijn heupen meebewegend op zijn ritme, mezelf overgevend aan de golf van sensaties.
Toen hij zijn vingers net iets steviger tegen mijn klit drukte en zijn stoten dieper werden, brak het. Een schok van pure extase raasde door me heen, mijn lichaam spande zich samen en sidderde onder de intensiteit. Een kreun ontsnapte mijn lippen terwijl ik mezelf volledig aan hem overgaf, mijn hele lijf trillend tegen hem aan.
Zijn naam verliet mijn lippen in een hijgende fluistering, en ik voelde hoe hij met een rauwe grom zijn eigen climax bereikte, zijn spieren gespannen terwijl hij zich diep in me begaf en zich aan mij overgaf. De nasleep was zacht en loom, onze lichamen verstrengeld en hijgend, terwijl hij zijn armen om me heen sloeg en me even gewoon vasthield.
Langzaam herstelden we onze ademhaling, onze lichamen nog nawarmend van de intense hitte die net tussen ons had gewoed. Hij liet zijn handen nog even langs mijn heupen glijden voordat hij achteruit stapte en me een ondeugende grijns schonk. Ik trok mijn jurkje recht, haalde een hand door mijn haar en keek hem met een speelse glimlach aan. “Nou, Jaap, denk je dat je nu normaal een gesprek kunt voeren zonder die dubbele bodems?” plaagde ik zachtjes, terwijl ik mijn ogen uitdagend in de zijne liet rusten.
Hij knoopte zijn broek dicht, zijn blik nog steeds hongerig terwijl hij tegen de tafel leunde. “Laten we zeggen dat je m’n aandacht hebt,” antwoordde hij met een knipoog. “Maar ik denk dat ik de dubbele bodems nog niet helemaal kan laten gaan.”
Ik lachte zachtjes, draaide me om en liep met lichte benen richting de deur, terwijl ik hem over mijn schouder een veelbetekenende blik toewierp. “Kom, voordat ze ons gaan missen,” zei ik luchtig, alsof we net niet het meest zinderende moment van de avond hadden gedeeld.
Samen liepen we terug naar de groep, waar de gesprekken en het gelach gewoon doorgingen alsof er niets gebeurd was. Toch voelde ik de prikkelende spanning tussen ons nog steeds nagloeien, elke blik, elke toevallige aanraking een herinnering aan wat er net gebeurd was.
Toen iemand vroeg waar we waren gebleven, glimlachte ik alleen maar. “We waren even… de sfeer aan het evalueren,” antwoordde Jaap met een knipoog, terwijl zijn hand subtiel langs mijn rug gleed.
Ik nipte van mijn wijn, voelde hoe mijn huid nog steeds tintelde, en wist dat deze avond nog lang niet voorbij was.
