Het was een frisse herfstochtend, perfect om de hond uit te laten. Gewoon weer eens lekker op pad was – een onschuldige wandeling door het bos, zoals ik dat vaak doe. Ik wandelde vaker met Bas. Het was ons uitje, een ritueel dat we zorgvuldig geheim hielden
Zoals wel vaker begonnen we bij de skibaan aan het begin van het bos, een vast beginpunt voor onze wandelingen. Bas keek ernaar en lachte. “Die skibaan blijft een raar ding, hè? Alsof iemand dacht: ‘We zetten gewoon een skipiste in de duinen.’”
Ik grinnikte. “Misschien wilde iemand gewoon wat contrast toevoegen,” kaatste ik terug, maar mijn gedachten waren al verder. Dieper het bos in, waar we weg waren van alle blikken, waar alles even stil en alleen van ons was.
De herfst liet zich hier op zijn mooist zien. Het zachte tapijt van bladeren kraakte onder onze voeten terwijl de hond voor ons uit dartelde, zorgeloos en blij. Bas liep naast me, zijn stem rustig, maar zijn aanwezigheid zo nadrukkelijk dat ik hem voelde zonder naar hem te kijken.
“Hoe vaak doen we dit eigenlijk?” vroeg hij plotseling, zijn stem bijna nonchalant, alsof hij mijn gedachten las.
“Vaak genoeg om spannend te blijven,” antwoordde ik met een kleine glimlach. “En weinig genoeg om het veilig te houden.”
Hij grijnsde en knikte, alsof hij precies begreep wat ik bedoelde. Zijn blik gleed kort naar me, zijn ogen schenen iets te zeggen wat zijn mond niet uitte. Dat was het met Bas; het spel van woorden en blikken was even spannend als de momenten waarop we ons eraan overgaven.
Terwijl we verder liepen, voelde ik hoe zijn hand me zachtjes aanraakte, alsof het per ongeluk was, maar net lang genoeg om me te laten weten dat het niet zo was. Het pad slingerde zich dieper het bos in, en het ritselen van de bladeren leek onze enige begeleiding.
Bij een open plek in het bos bleef hij plotseling staan. De zon viel door de takken en wierp gouden vlekken op de grond. Het leek bijna alsof het moment voor ons was gecreëerd. Hij draaide zich naar me om, zijn blik rustte zwaar op die van mij.
“Hier,” zei hij zacht, zijn stem laag maar duidelijk. Hij wees naar een zacht mosbed, zijn ogen niet meer van me afhalend.
Ik hield mijn adem in, voelde de spanning zich opbouwen in mijn borst. Dit was Bas. Dit was ons moment. “Denk je dat we hier veilig zijn?” fluisterde ik, een mengeling van opwinding en spanning in mijn stem.
Zijn mondhoeken krulden omhoog in die ondeugende glimlach die ik zo goed kende. “Zeker. En zelfs als we dat niet zijn…” Hij liet de woorden in de lucht hangen, maar zijn blik sprak boekdelen.
Ik knikte, mijn hart bonkte in mijn borst terwijl ik langzaam naar hem toe stapte. Bas was niet zomaar een vriend. Hij was het avontuur dat ik nodig had, de spanning die mijn dagelijkse routine even verbrak.
De stilte van het bos werd verbroken door onze ademhaling, zwaar en vol verwachting. Bas liet zich langzaam op het mos zakken, zijn blik intens en uitnodigend. “Kom,” zei hij zacht, zijn stem hees. Zijn hand strekte zich uit naar mij, een duidelijke uitnodiging. Het was alsof de tijd even stilstond.
Ik aarzelde een moment, keek om me heen naar de rust van het bos, maar mijn blik werd weer naar hem toegetrokken. Zijn ogen glommen van verlangen, zijn hand lag nog steeds uitnodigend op het mos. Mijn hart bonsde in mijn borst terwijl ik zijn uitnodiging aannam. Ik ging langzaam naast hem zitten, mijn benen gevouwen onder me. Zijn hand gleed meteen naar mijn dij, stevig maar teder, en ik voelde hoe mijn ademhaling versnelde.
Zijn vingers verkenden mijn huid, zijn duim streelde zachtjes over de rand van mijn broek. “Je hebt geen idee hoe mooi je bent,” fluisterde hij, zijn stem vol oprechte bewondering. Hij boog zich naar me toe, zijn lippen vonden mijn nek, en een zachte kreun ontsnapte mijn lippen toen hij me zachtjes kuste, plagend en aftastend.
“Bas,” fluisterde ik, mijn stem trillend van opwinding. “We moeten… voorzichtig zijn.”
Hij stopte even, keek me aan, en een speelse glimlach krulde om zijn lippen. “Dat maakt het juist zo spannend,” zei hij zacht, voordat hij verderging. Zijn hand gleed naar mijn heupen, trok het broek langzaam omlaag terwijl zijn lippen hun weg naar mijn sleutelbeen vonden. Ik voelde de koele lucht op mijn huid, een scherp contrast met de warmte van zijn aanraking.
“Je bent prachtig,” fluisterde hij, terwijl zijn blik over mijn blote benen gleed. Zijn handen gleden over mijn huid, omhoog naar mijn heupen, terwijl hij zijn lichaam dichter tegen het mijne duwde. Ik voelde zijn erectie tegen mijn dij drukken, stevig en onmiskenbaar, en een golf van verlangen overspoelde me.
“Laat me je zien hoe erg ik je wil,” fluisterde hij, terwijl hij me voorzichtig achterover duwde op het zachte mos. Zijn lippen verkenden mijn huid, zijn tong gleed over mijn sleutelbeen terwijl zijn handen langzaam de rand van mijn slipje naar beneden trokken. Ik voelde me volledig verloren in het moment, zijn aanrakingen intens en doordringend. Maar plotseling verstijfde ik toen ik in de verte het geluid van bladeren hoorde ritselen.
“Bas,” fluisterde ik scherp, terwijl ik hem een duwtje gaf. “Iemand komt eraan.”
We verstarden allebei, onze ademhaling zwaar en onregelmatig. Het geluid van voetstappen werd duidelijker, dichterbij. Mijn hart bonsde in mijn borst terwijl ik snel mijn slipje recht trok en Bas zich haastig overeind duwde. De open plek waarin we ons bevonden, lag grotendeels in de schaduw van de bomen, maar niet volledig uit het zicht.
De voetstappen kwamen tot stilstand, op enkele meters van ons vandaan. Ik voelde hoe Bas zijn hand op mijn knie legde, als een subtiele geruststelling, terwijl we ons stilhielden. Door de bladeren heen zagen we een man met een hond, zijn blik turend in de richting van waar wij ons schuilhielden. Mijn adem stokte. Het voelde alsof hij ons kon zien, alsof hij wist wat we aan het doen waren.
Maar na enkele lange seconden – die als uren voelden – draaide hij zich om en liep verder, de hond dartelde vrolijk voor hem uit. Het geluid van hun aanwezigheid vervaagde langzaam, en ik voelde hoe de spanning in mijn borst zich oploste.
“Dat was… dichtbij,” fluisterde ik, mijn stem trillerig van adrenaline.
Bas keek me aan, zijn lippen krulden in een speelse grijns. “Dat maakt het alleen maar spannender,” fluisterde hij terug, terwijl zijn hand langs mijn dij gleed. “Waar waren we gebleven?”
Ik kon niet anders dan lachen, mijn gezicht warm van een mengeling van schaamte en opwinding. “Je bent onmogelijk,” zei ik zachtjes, maar ik voelde hoe mijn lichaam alweer op zijn aanraking reageerde.
Zijn lippen vonden opnieuw hun weg naar mijn binnenkant, zijn tong gleed over mijn clitoris, eerst zachtjes, aftastend, maar al snel doelgerichter. Mijn lichaam reageerde instinctief, mijn heupen bewogen zich tegen zijn mond terwijl mijn handen zich in het mos vastklampten. Een zachte kreun ontsnapte mijn lippen, en ik voelde hoe de spanning zich in mijn onderbuik opbouwde.
“Je smaakt zo goed,” fluisterde hij, terwijl hij kort opkeek, zijn blik donker van verlangen. Zijn vingers gleden naar binnen, langzaam maar doelgericht, terwijl zijn tong zich bleef concentreren op mijn gevoelige plek. Mijn ademhaling versnelde, mijn hele lichaam trilde onder zijn aanrakingen, en ik voelde hoe ik steeds dichter bij mijn hoogtepunt kwam.
“Bas,” kreunde ik, mijn stem vol verlangen. “Ik kan niet… nog langer…”
Hij stopte abrupt, trok zich terug en keek me aan met een ondeugende glimlach. “Nog niet,” fluisterde hij, terwijl hij zichzelf snel van zijn broek en boxershort ontdeed. Zijn erectie was indrukwekkend, en ik voelde hoe mijn verlangen naar hem alleen maar sterker werd.
Hij trok me voorzichtig omhoog, zodat ik bovenop hem zat, mijn knieën aan weerszijden van zijn heupen. “Ik wil dat je me voelt,” fluisterde hij, terwijl hij zijn handen op mijn heupen legde en me zachtjes naar beneden trok. Ik voelde hoe hij langzaam in me gleed, en een intense golf van genot overspoelde me.
Mijn handen rustten op zijn borst terwijl ik mezelf omhoog en omlaag bewoog, eerst langzaam, plagend, maar al snel sneller. Zijn handen verkenden mijn lichaam, streelden mijn borsten, mijn rug, mijn heupen, terwijl zijn ogen geen moment van me afweken. “Je voelt zo goed,” fluisterde hij, zijn stem rauw van opwinding.
De bewegingen tussen ons werden steeds intenser, en ik voelde hoe de spanning in mijn lichaam zich opbouwde tot een breekpunt. Mijn spieren spanden zich om hem heen, en ik hoorde hem diep kreunen terwijl hij zijn grip op mijn heupen verstevigde.
Toen mijn climax me overnam, voelde het alsof de wereld om me heen explodeerde in pure sensatie. Mijn hele lichaam trilde bovenop hem, en ik hoorde hoe hij me volgde, zijn ademhaling zwaar en onregelmatig terwijl hij zich volledig aan me overgaf.
Langzaam kwamen we tot rust, onze lichamen nog steeds dicht tegen elkaar. Hij drukte een zachte kus op mijn sleutelbeen en glimlachte. “Ik wist dat deze wandeling bijzonder zou worden,” zei hij met een speelse grijns.
Ik lachte zachtjes en keek hem aan, mijn vingers glijdend langs zijn kaaklijn. “Onze wandelingen zijn altijd goed,” fluisterde ik, voordat ik mijn lippen nog een keer op de zijne drukte.
