Het was een tijdje geleden sinds de breuk met mijn ex. Mijn ex en ik zijn goed uit elkaar gegaan, maar eerlijk? Het voelde als een opluchting. Hij was zo verstikkend bezitterig, alsof hij me voortdurend moest claimen. Ik voelde me meer van hem dan van mezelf.
Toch waren zijn vrienden altijd anders. Met hen kon ik lachen, ontspannen, mezelf zijn. Misschien juist omdat zij wél zagen wie ik echt was. En Lucas… Lucas was speciaal. Stil, bedachtzaam, met een glimlach die altijd net iets te lang bleef hangen.
Na de breuk had ik mijn ex en zijn vrienden niet meer gezien. Tot die avond. Een feestje bij een wederzijdse vriend, en ineens stond hij daar. Daar stond mijn ex en Lucas. De blik van Lucas vond onmiddellijk de mijne, en ik wist dat het een interessante avond zou worden.
“Het is goed om je weer te zien,” zei hij, zijn stem warm en laag, terwijl hij naast me kwam zitten. Ik voelde hoe de spanning in de kamer verschilde: aan de ene kant de controle die mijn ex ooit over me had, aan de andere kant de vrijheid en opwinding die Lucas in me losmaakte.
Zijn hand raakte even de mijne toen hij me een drankje gaf. Het was vluchtig, bijna onschuldig, maar ik wist wat het betekende. Mijn ex stond aan de andere kant van de kamer, zich niet bewust van wat er hier gebeurde. Of misschien wel. Misschien zag hij de glimlach op mijn gezicht die hij daar nooit meer zou kunnen brengen.
“Kom, laten we ergens praten,” zei Lucas plotseling, zijn stem laag genoeg om me een rilling te bezorgen. Mijn ogen vonden die van mijn ex, even maar. En toen liep ik weg, achter Lucas aan, de spanning in mijn buik net zo elektrisch als de avond zelf.
We liepen naar de keuken, waar het stiller was en de drukte van het feestje op de achtergrond vervaagde. Hier voelde ik de controle van mijn ex niet meer; zijn aanwezigheid was minder aanwezig, en het was alsof ik opnieuw adem kon halen. Lucas opende een fles wijn en schonk ons bij, zijn blik speels terwijl hij het glas naar me uitstak.
We stonden dicht bij elkaar, de spanning tussen ons bijna tastbaar. Mijn vingers rustten nog steeds zachtjes op zijn borst, en ik voelde de hitte van zijn lichaam door de stof van zijn overhemd. Net toen ik dacht dat de wereld om ons heen vervaagde, kwam de realiteit terug in de vorm van voetstappen.
De deur zwaaide open, en een paar mensen liepen naar binnen, lachend en kletsend terwijl ze drankjes pakten. Lucas stapte een halve stap achteruit, maar niet ver genoeg om de elektriciteit tussen ons te verbreken. Onze blikken ontmoetten elkaar kort, en ik glimlachte onschuldig naar de nieuwkomers. Niemand leek iets door te hebben. Niemand… behalve mijn ex.
Hij stond daar, stil bij de deuropening, zijn blik rustend op Lucas en mij. Zijn ogen knepen lichtjes samen, en ik zag de bedenkelijkheid op zijn gezicht. Hij wilde iets zeggen, dat zag ik, maar hij bleef stil. Toen draaide hij zich langzaam om en liep weg, alsof hij onze aanwezigheid probeerde te negeren. Maar ik wist dat hij het had gezien – de manier waarop Lucas en ik naar elkaar keken, de spanning die zelfs voor buitenstaanders voelbaar was.
Lucas keek me aan, een glimlach om zijn lippen die zowel geruststellend als uitdagend was. “Dit is niet de beste plek,” fluisterde hij, zijn stem net hard genoeg voor mij om te horen. Ik knikte, mijn hart bonzend in mijn borst. De gedachte aan mijn ex die net binnen was geweest maakte het alleen maar spannender.
Zonder een woord te zeggen pakte Lucas mijn hand. Hij leidde me stilletjes door de gang, weg van de keuken en de drukte. Onze voetstappen waren zacht, maar elke pas voelde beladen met verwachting. Toen we bij de badkamer kwamen, opende hij de deur en trok me naar binnen. Hij sloot de deur achter ons, draaide het slot om en draaide zich naar me toe.
De ruimte was klein, de lucht warm en licht bedompt. Het licht van de spiegelkast verlichtte zijn gezicht, en de intensiteit in zijn blik deed mijn adem even stokken. Ik voelde hoe zijn handen mijn heupen vonden, hoe hij me voorzichtig dichter naar zich toe trok. “Geen pottenkijkers meer,” fluisterde hij, zijn stem een mix van speelsheid en verlangen.
De badkamer voelde ineens veel kleiner aan, alsof de muren ons dichter naar elkaar toe duwden. Mijn vingers gleden langs de knopen van zijn overhemd, langzaam en bedachtzaam, totdat ik zijn blote huid voelde. Ik streelde zijn borst, voelde hoe zijn ademhaling zwaarder werd, en keek hem uitdagend aan terwijl ik mijn lippen langs zijn kaak liet glijden.
Zijn handen vonden mijn heupen opnieuw, dit keer steviger, en hij draaide me met een gerichte beweging om. Mijn rug voelde koud toen hij zijn lippen op mijn hals drukte, een spoor van warme, zachte kussen achterlatend. Zijn vingers gleden langs de rand van mijn spijkerbroek, en met een behendige beweging maakte hij de knoop los. Het gevoel van zijn handen die langs mijn blote huid streelden, deed me rillen. Hij schoof mijn broek langzaam naar beneden, net genoeg om ruimte te maken, terwijl ik mijn handen op de wastafel zette voor steun.
We hoorden voetstappen buiten de deur. Mijn adem stokte, en mijn blik ontmoette de zijne in de spiegel. Een uitdagende glimlach speelde om zijn lippen, alsof hij wilde zeggen dat niets of niemand ons nu zou stoppen. De deurklink bewoog, gevolgd door gefluister. Het duurde slechts een paar seconden voordat de voetstappen weer wegstierven, maar de spanning bleef in de lucht hangen. Mijn hart bonsde in mijn borst – een mix van spanning en pure opwinding.
“Ze komen niet terug,” fluisterde hij met een rauwe ondertoon in zijn stem. Zijn lichaam drukte zich steviger tegen me aan, zijn hand vond mijn heup terwijl hij zichzelf zorgvuldig positioneerde. Het moment dat hij langzaam naar binnen gleed, vulde me volledig – een diepe, prikkelende sensatie die zich verspreidde door mijn hele lichaam. Ik voelde hoe mijn rug zich automatisch verder naar hem toe boog, mijn lichaam zich volledig aan hem overgevend.
Zijn grip verstevigde, zijn bewegingen traag en diep, alsof hij me wilde laten voelen hoe zeer hij van dit moment genoot. Mijn ademhaling werd onregelmatig, mijn vingers klemden zich steviger vast aan de wastafel. Elk contact, elke beweging, voelde alsof hij mijn lichaam perfect begreep.
Toen zijn hand naar voren gleed, vond hij mijn clitoris zonder aarzeling. Zijn vingers cirkelden erover, zacht maar precies, terwijl hij zich krachtiger in me bewoog. De combinatie van zijn aanrakingen en de intensiteit van zijn stoten stuurde me over de rand van controle. Mijn heupen bewogen instinctief tegen hem aan, zoekend naar meer, terwijl mijn hele lichaam zich vulde met een oncontroleerbare hitte.
Ik voelde de spanning in mijn onderbuik groeien, mijn spieren spanden zich aan rond hem terwijl de sensaties door mijn hele lichaam raasden. “Ja,” fluisterde ik, mijn stem schor van verlangen. Zijn bewegingen werden sneller, zijn hand speelde precies op de juiste manier met me, en mijn benen trilden terwijl ik me volledig aan hem overgaf.
Toen het orgasme me bereikte, voelde het alsof mijn hele lichaam explodeerde. Mijn adem stokte, mijn spieren schokten, en ik kreunde luid terwijl ik het genot door elke vezel van mijn lichaam liet stromen. Hij volgde me snel, zijn grip op mijn heupen verstevigend terwijl hij zichzelf met een rauwe kreun volledig aan mij gaf.
We bleven even zo staan, onze lichamen verstrengeld, onze ademhaling zwaar en onregelmatig. De stilte in de badkamer was geladen met elektriciteit, alsof de wereld om ons heen even had stilgestaan. Hij boog zich naar voren, zijn lippen zacht tegen mijn schouder, en fluisterde: “Ik kan niet geloven hoe ongelooflijk je bent.”
Ik lachte zachtjes, mijn benen nog licht trillend, terwijl ik mijn broek haastig omhoog trok. “We moeten hier weg voordat iemand echt naar binnenkomt,” zei ik speels, mijn blik vol uitdaging.
Hij grijnsde terwijl hij zijn eigen kleding rechttrok, zijn ogen nog steeds donker van verlangen. “Maar het was het waard,” fluisterde hij. Zijn hand raakte kort mijn rug terwijl we de deur openden en ons weer in de drukte van het feest mengden. De spanning tussen ons bleef voelbaar, en ik wist dat dit een moment was dat we nooit zouden vergeten.
