De eerste trilling van mijn telefoon doorbrak de monotone stilte van mijn werkdag. Ik keek naar het scherm en zag zijn naam verschijnen: Bernhard. Mijn adem stokte even, zoals het altijd deed wanneer hij me een bericht stuurde. Een enkel appje, kort en zonder uitleg, maar met een toon die geen ruimte liet voor vragen:
“Vanavond, 20:00. Hotel in de oude gevangenis. Meld je bij de receptie. Kamernummer krijg je daar.”
Mijn vingers tintelden terwijl ik het las, mijn hart sloeg een fractie sneller. Dit was typisch Bernhard. Geen uitleg, geen overbodige details – alleen die rustige autoriteit die me altijd raakte op plekken waarvan ik niet wist dat ze bestonden.
Ik slikte, mijn blik bleef hangen op mijn scherm terwijl de woorden zich in mijn hoofd herhaalden. De oude gevangenis. Het hotel, omgebouwd van een plek van opsluiting naar een luxueuze toevluchtsoord, had altijd een bepaalde mystiek gehad. Maar vanavond zou het meer zijn dan dat.
De rest van de dag gleed voorbij in een waas van zenuwen en opwinding. Mijn vingers gleden verstrooid over mijn toetsenbord, maar mijn gedachten waren elders. De herinneringen aan eerdere avonden met Bernhard lieten mijn huid tintelen. Hij had een manier om me te laten voelen alsof ik alles was, en tegelijkertijd volledig onder zijn controle stond.
Elke seconde die verstreek, bracht me dichter bij het moment. Mijn lichaam reageerde op een manier die me bijna schaamde – mijn ademhaling iets sneller, mijn huid gevoelig voor elke aanraking. Het idee dat ik vanavond aan zijn wil zou toegeven, volledig, maakte dat ik mezelf nauwelijks kon concentreren.
Om 19:50 parkeerde ik mijn auto vlakbij het hotel. De imposante façade van de oude gevangenis torende boven me uit, de hoge stenen muren en smalle ramen spraken van een verleden dat niets met luxe te maken had. Maar nu, met de zachte gloed van buitenverlichting en een stijlvolle entree, was het een wereld op zichzelf.
Ik liep naar binnen, mijn hakken klikten zachtjes op de vloer. Bij de receptie ontving ik een sleutel in een kleine envelop. De receptionist glimlachte beleefd maar zei niets – dat maakte het alleen maar spannender.
Met trillende handen liep ik naar de kamer, het gevoel van anticipatie maakte elke stap zwaarder. Bij de deur aangekomen haalde ik diep adem voordat ik de sleutel omdraaide en de deur opende. De kamer was sfeervol verlicht, en op het bed lag een briefje:
“Kleed je uit, ga zitten op de rand van het bed en wacht.”
Mijn hart sloeg een slag over. Ik wist dat dit Bernhard was – hij hield van zijn spelletjes, van de spanning opbouwen op een manier die zowel intimiderend als onweerstaanbaar was. Ik deed wat hij zei, mijn kleding één voor één achterlatend op een stoel, tot ik volledig bloot was. De koele lucht in de kamer gleed langs mijn huid, en ik voelde hoe mijn ademhaling zwaarder werd.
Ik ging zitten op de rand van het bed, mijn rug recht, mijn handen op mijn knieën. Toen voelde ik de trilling van mijn telefoon. Een nieuw bericht:
“Sluit je ogen. Ik wil dat je niets ziet, alleen voelt.”
Net op dat moment ging het licht uit. De kamer werd volledig donker, en mijn zintuigen scherpten zich. Elk geluid, elke aanraking werd intenser.
Ik hoorde zachte voetstappen achter me, en toen voelde ik het – zijn handen, warm en stevig, die langs mijn schouders gleden. Ik huiverde bij de aanraking, mijn hart bonkte in mijn borst. Zijn vingers vonden de stof van een zijden blinddoek en plaatsten die zacht maar vastberaden over mijn ogen.
“Vertrouw me,” fluisterde hij, zijn ademhaling dicht bij mijn oor.
En ik deed het. In het donker, zonder zicht, liet ik me volledig over aan zijn wil.
Zijn handen streken over mijn lichaam, langzaam en doelbewust, alsof hij elk stukje huid wilde ontdekken. Ik huiverde bij zijn aanraking, mijn ademhaling versnelde terwijl mijn andere zintuigen het zicht compenseerden. De blinddoek over mijn ogen versterkte alles – de textuur van zijn vingers, de warmte van zijn aanraking, het geruis van zijn ademhaling dicht bij mijn oor.
Plots voelde ik een zachte, koele stof tegen mijn pols. Het was glad en luxe, misschien zijde of satijn, en de manier waarop het om mijn huid gleed bracht een rilling door me heen. Zijn bewegingen waren beheerst en zeker terwijl hij mijn hand naar het hoofdeinde van het bed bracht en het zachtjes maar stevig vastbond.
Ik hapte naar adem, mijn hart bonkte in mijn borst terwijl de opwinding zich in mijn lichaam verspreidde. Het idee dat ik vastgebonden was, dat ik geen controle meer had, maakte mijn huid gevoelig voor elke aanraking.
Zijn vingers bewogen naar mijn andere pols, en ik voelde dezelfde zachte stof terwijl hij mijn arm naar het bedrand leidde. Hij zei niets, maar de stilte sprak boekdelen – dit was zijn moment, en ik gaf me eraan over.
Toen ik mijn handen uitgestrekt voelde, gevangen door de zijden linten, boog hij zich naar voren en fluisterde laag in mijn oor:
“Je bent prachtig zo, volledig van mij.”
Die woorden lieten een golf van verlangen door me heen gaan, mijn hele lichaam tintelde van de spanning. Ik voelde hoe hij achteruit stapte, een moment van stilte, voordat zijn handen opnieuw mijn huid vonden – verkennend, strelend, en me volledig meesleurend in de roes van zijn spel.
Zijn handen bewogen langzaam naar beneden, over mijn borst, mijn ribben, en verder naar mijn heupen. Zijn aanraking was zacht maar vastberaden, en ik voelde hoe elke spier in mijn lichaam zich aanspande van anticipatie. De zijden linten hielden mijn polsen stevig op hun plek, waardoor ik me volledig moest overgeven aan zijn genade – of zijn wil.
Zijn handen bleven even stil op mijn heupen rusten voordat hij me met zachte, maar duidelijke kracht omdraaide. Mijn buik raakte het bed, en ik voelde hoe hij mijn heupen iets omhoog tilde zodat ik precies zo lag als hij wilde. Mijn ademhaling versnelde, anticiperend op wat er zou komen.
Plots voelde ik zijn hand stevig op mijn bil, gevolgd door een snelle, scherpe tik. De klap was verrassend, net genoeg om een tintelende pijn te veroorzaken die zich door mijn hele lichaam verspreidde. “Ah,” ontsnapte mijn lippen, een mengeling van schrik en opwinding.
Zijn hand gleed meteen over de plek waar hij me had geslagen, zijn aanraking warm en kalmerend, alsof hij zich wilde verontschuldigen terwijl hij tegelijkertijd duidelijk maakte dat dit nog maar het begin was. “Goed zo,” fluisterde hij zacht, zijn stem vol controle en een vleugje speelsheid.
Hij hield mijn heupen stevig vast, zijn bewegingen zelfverzekerd, terwijl ik hulpeloos vastgebonden lag. Zijn vingers streken zachtjes langs de rand van mijn billen, zijn ademhaling warm en prikkelend in mijn nek. Ik voelde hoe zijn hand tussen mijn benen gleed, zijn vingertoppen die net genoeg druk uitoefenden om me op het randje van verlangen te brengen. De tinteling die door mijn lichaam trok, was onweerstaanbaar.
Langzaam boog hij zich voorover, en ik hapte naar adem toen ik zijn tong langs mijn huid voelde glijden. Hij begon voorzichtig, zijn tong verkende mijn meest gevoelige plek met precieze bewegingen, terwijl zijn handen stevig op mijn heupen rustten. Elk likje stuurde golven van genot door mijn lichaam, en mijn vingers grepen instinctief het zijden materiaal waarmee ik vastgebonden was. Mijn rug boog zich lichtjes terwijl ik me naar hem toebewoog, smekend om meer.
“God, Bernard,” kreunde ik, mijn stem trillend van verlangen. Zijn tong versnelde, cirkelde rond mijn clitoris, en af en toe zoog hij zachtjes. De perfecte afwisseling tussen zacht en intens bracht me steeds dichter bij de rand. Mijn ademhaling werd onregelmatig, mijn heupen bewogen in ritme met zijn bewegingen, en de spanning in mijn onderbuik groeide explosief.
Net toen ik op het punt stond los te laten, stopte hij abrupt. Een gefrustreerd geluid ontsnapte mijn lippen, maar voordat ik iets kon zeggen, voelde ik zijn handen mijn benen iets spreiden en zijn vingers die langzaam in me gleden. Zijn middel- en ringvinger drongen dieper door, en ik hapte naar adem toen hij ze lichtjes naar binnen boog. Hij raakte mijn g-spot met precisie, en een intens genot golfde door mijn lichaam.
Zijn andere hand vond zijn weg terug naar mijn clitoris, en terwijl hij binnenin me speelde, bewoog zijn duim in zachte, cirkelende bewegingen over die gevoelige plek. Zijn aanrakingen waren meesterlijk, alsof hij elk deel van mijn lichaam kende en wist hoe hij het precies moest bespelen. Mijn lichaam reageerde instinctief, mijn spieren spanden zich aan, en mijn rug kromde zich terwijl ik me volledig aan hem overgaf.
Plots voelde ik hoe hij zich iets terugtrok, zijn vingers verlieten me, en een golf van verlangen overspoelde me. Ik hoorde het zachte geluid van kleding die op de grond viel, en zijn warme lichaam kwam dichterbij. Zijn handen vonden opnieuw mijn heupen, en met één soepele beweging draaide hij me iets om. Ik voelde een tik op mijn billen – een lichte, plagende aanraking die zowel een beloning als een uitnodiging leek.
Zijn handen streelden over mijn dijen, en ik voelde hoe zijn harde erectie zich tegen mijn opening positioneerde. Langzaam, met een diepe, gecontroleerde beweging, gleed hij in me. Mijn hele lichaam spande zich aan van de intensiteit, en ik kreunde luid terwijl hij me volledig vulde. Zijn grip op mijn heupen verstevigde, en hij begon in een langzaam, ritmisch tempo te bewegen.
Zijn hand vond mijn clitoris opnieuw, en hij begon cirkelende bewegingen te maken die perfect synchroniseerden met zijn krachtige stoten. Zijn diepte en zijn ritme brachten me naar een plek waar alles samensmolt – verlangen, genot, en pure overgave. Hij versnelde zijn bewegingen, zijn ademhaling werd zwaarder, en ik voelde hoe mijn eigen climax steeds dichterbij kwam.
“Kom voor me,” fluisterde hij, zijn stem laag en vol verlangen. Zijn woorden waren de laatste duw die ik nodig had. Mijn spieren trokken zich samen, mijn rug kromde zich, en een diepe, rauwe kreun ontsnapte mijn lippen terwijl het orgasme door me heen golfde. De intensiteit liet mijn hele lichaam trillen, en de tintelingen trokken door elke vezel terwijl ik me volledig aan het moment overgaf.
Hij bleef bewegen, zijn stoten langzamer en meer gecontroleerd terwijl hij me door de laatste schokjes van mijn climax hielp. Zijn handen streelden teder over mijn huid, en ik voelde hoe hij zichzelf ook dichter bij het randje bracht. Toen hij uiteindelijk diep in mij kwam, voelde ik hoe zijn spieren zich aanspanden en hij een lage, rauwe kreun liet ontsnappen – een echo van mijn eigen extase.
Langzaam liet Bernard zijn ademhaling weer tot rust komen. Hij bleef nog even tegen me aan leunen, zijn warmte een geruststelling na de intense energie van het moment. Zijn handen gleden zacht over mijn huid, terwijl hij de knopen van het zijden materiaal losmaakte. Mijn polsen werden bevrijd, en ik strekte mijn armen voorzichtig uit, voelend hoe het bloed terugkeerde in mijn vingers.
Het zachte klik van de lichtschakelaar vulde de kamer, en het schemerige licht onthulde de tevreden glimlach op zijn gezicht. Ik knipperde even tegen het licht en ontmoette zijn blik – zelfverzekerd, maar met een vleugje tederheid.
“Zo,” zei hij luchtig terwijl hij me hielp om overeind te komen, “dat was een interessante avond.”
Ik grinnikte zacht en trok de deken om me heen terwijl ik naar de rand van het bed schoof. “Interessant is één manier om het te noemen,” antwoordde ik plagend, mijn lippen nog tintelend van genot.
We praatten even over koetjes en kalfjes, kleine dingen die het moment weer wat aardser maakten. Bernard leunde tegen de muur, zijn armen losjes over elkaar geslagen terwijl hij me met een ondeugende blik bleef aankijken.
Net toen ik dacht dat het gesprek ten einde liep, boog hij zich iets naar voren en sprak zacht maar zelfverzekerd: “Tot de volgende opdracht, madame.” Zijn stem had diezelfde mengeling van speelsheid en autoriteit die me altijd uit balans bracht.
Ik voelde een glimlach op mijn lippen verschijnen en antwoordde uitdagend: “Ik kijk ernaar uit.”
